ช่วยหนูด้วย.....
เขียน ณ วันที่ 27 มีนาคม 2553 ที่ อ.แม่สอด จว.ตาก ขณะที่บ้านเมืองกำลังอยู่ในภาวะยุ่งเหยิงสับสน คนไทยแบ่งพรรคแบ่งพวก แบ่งเป็นสีต่างๆ ผมไม่เข้าใจว่าจะแบ่งกันไปทำไมกัน ประเทศไทยจะกลายเป็นสลิ่มอยู่แล้ว จะใส่เสื้อออกจากบ้านก็ต้องระมัดระวัง เดี๋ยวจะกลายเป็นพวกนั้นพวกนี้ เรื่องที่ผมจะเขียนต่อไปนี้ขอบอกไว้ก่อนนะว่า “ไม่ได้ฝักใฝ่ฝ่ายใด” ผมเป็นสีเดียว คือ สีกากี เท่านั้น และเป็นมานานแล้วด้วยตั้งแต่รุ่นพ่อ และขอเขียนเป็นบทความเชิงวิชาการสักเรื่องก็ละกัน เพื่อเป็นวรรณกรรมร่วมสมัยในประวัติศาสตร์วันนี้ แม้ว่าจะต้องเสี่ยงรับแข้งจากสีต่างๆ ตาม ในฐานะประชาชนคนหนึ่ง ผมมีความเห็นว่า การเรียกร้องสิทธิตามรัฐธรรมนูญของคนไทย หลายๆครั้ง ทำเกินขอบเขตไป สร้างความเดือดร้อนให้กับประชาชนส่วนใหญ่ที่อยู่กันอย่างปกติสุข หลายครั้ง เป็นการเรียกร้องสิทธิของตนเองหรือพรรคพวกตนโดยละเมิดสิทธิของผู้อื่น ผมไม่เห็นด้วยกับการปิดถนน ปิดสนามบิน ยึดทำเนียบ เอาเลือดไปเททิ้ง สร้างสถานการณ์ ฯลฯ ตามรัฐธรรมนูญเค้าให้ชุมนุมเรียกร้องกันได้ แต่ต้องโดยสงบเรียบร้อยดิ จะเรียกร้องอะไรก็ตามสบายเลยลูกพี่ แต่อย่าเอาประเทศชาติเป็นตัวประกันอีกนะ ในฐานะของคนที่อยากเป็นนักวิชาการอิสระ (ผมไม่รู้ว่าเค้าต้องทำกันอย่างไร ถึงจะได้เป็นอ่ะ ใครรู้ช่วยแนะนำหน่อยนะ) ผมขออนุญาตใช้บรรดาสรรพความรู้ทั้งหลายที่เรียนมาวิเคราะห์ม๊อบ ทั้ง2 สี แต่ก็ขอเน้นย้ำนะว่า ผมไม่ฝักใฝ่สีอะไรทั้งสิ้น สีเหลือง ก่อนนะ จากที่ผ่านมา ถือได้ว่าสีเหลืองบรรลุจุดมุ่งหมายที่ได้ตั้งไว้ คือ โค่นล้มรัฐบาลในสมัยนั้นได้สำเร็จ ปัจจัยของความสำเร็จของเค้า ผมคิดว่า คือ ความสามารถของแกนนำแต่ละคน มีทั้งลูกบู๊ ลูกบุ๋น ครบเครื่อง สำคัญที่สุด คือ เค้ามีการบริหารจัดการเป็นระบบ มีทีม organize ที่ดี มีกิจกรรมตลอด มีความคิดสร้างสรรค์ ทำให้คนไม่เบื่อ อยากติดตาม มีการใช้สื่อต่างๆ ทำให้ปลุกกระแสสังคมได้เป็นอย่างดี แม้ว่าหลังจากการเปลี่ยนรัฐบาลได้ตามความมุ่งหมายแล้ว เค้ายังทำการบ้านเตรียมไว้อีก มีสินค้าพันธมิตรออกขาย เกาะกลุ่มมวลชนไว้ตลอด ถือได้ว่าการจัดการเค้าเข้มแข็ง แกนนำมีแนวความคิดชัดเจน ไปในแนวทางเดียวกัน ส่วนสีแดง ผมคิดว่า สิ่งแรกคือ การจัดองค์กรเค้ายังไม่ชัดเจน มีหลายกลุ่มเกินไป แต่ละกลุ่มก็ไปคนละทิศคนละทาง ทำให้กองเชียร์สับสน และภาพของความสามัคคีของแกนนำระหว่างกลุ่มดูไม่ค่อยสามัคคีกันเท่าไร การพูดบนเวทีผมว่ายังสู้สีเหลืองไม่ได้ โดยนิสัยคนไทยทั่วไปแล้ว ไม่นิยมการใช้ความรุนแรง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คนชาติเดียวกัน จะเห็นได้จากเมื่อเดือน เม.ย. 52 สีแดงต้องยุติการชุมนุม เนื่องการมีการใช้รถแก๊สไปปิดถนนที่แฟลตดินแดง และมีการยิงชาวบ้านที่นางเลิ้ง ประชาชนเริ่มมีปฏิกิริยาแรงขึ้น จึงต้องหยุดพัก แล้วกลับไปแก้ไขยุทธวิธีใหม่ กลับมาครั้งนี้ เริ่ม 14 มี.ค.53 ผมก็เห็นว่าสีแดงเค้าวาง concept มาดีขึ้น พยายามไม่ใช้ความรุนแรง แต่ก็มีผลเสียคืออารมณ์ร่วมไม่คืบหน้า ถ้าชุมนุมไปอย่างนี้เรื่อยๆ รัฐบาลยิ้มได้เลย เพราะว่ากลุ่มสีแดงก็จะเหนื่อยล้า หมดแรง หมดตังค์ด้วย สุดท้ายก็ต้องแพ้ภัยตัวเอง อันนี้ สมมุติว่า ถ้าผมเป็นโค้ชให้สีแดงนะ ( สีเหลืองไม่ว่ากันนะ ก็สีเหลืองชนะไปแล้วนี่นา ) ผมจะใช้ยุทธวิธีที่ใช้กำลังคน กำลังทรัพย์ และเวลาให้น้อยที่สุด เพื่อให้เกิดประสิทธิภาพและประสิทธิผลสูงสุด และเชื่อว่าทุกภาคส่วนทั้งในประเทศและต่างประเทศ ต้องสนับสนุนให้เกิดผลตามโจทย์ที่เราได้ตั้งเอาไว้ ผมขอเรียกแผนการณ์นี้ว่า “แผนซวยหมี 53” แนวคิดของ “แผนซวยหมี 53” นี้ก็คือ เราต้องวิเคราะห์ก่อนนะว่า ขณะนี้สิ่งที่คนไทยกำลังชื่นชมมากๆๆๆๆ คืออะไร ................... คำตอบนึงก็คือ “หลินปิง” เจ้าลูกหมีแพนด้าที่แสนน่ารัก แทนที่เราจะเอาประเทศชาติเป็นตัวประกัน เรามาเปลี่ยนเป็นจับเจ้าหมีน้อยหลินปิงเป็นตัวประกันโดยใช้ชุดเฉพาะกิจที่ได้รับการฝึกมาเป็นอย่างดี ผมเชื่อว่าใช้คนไม่เกิน 10 คน ลักลอบเข้าไปในสวนสัตว์เชียงใหม่ ลักพาตัวเจ้าหมีน้อยไป จากนั้น ก็หากล้องวีดีโอ ถ่ายภาพการเรียกร้องให้รัฐบาลยุบสภา หรืออะไรก็ได้ตามที่ต้องการ โดยจัดฉากให้เหมือนกับขบวนการก่อการร้ายข่มขู่ที่เราเคยดูกัน เป็นต้นว่า ใส่หน้ากาก แล้วอุ้มเจ้าหมีน้อยหลินปิง เอามีดจี้คอหอยให้มันดิ้นดุ๊กดิ๊ก แล้วก็เรียกร้องพร้อมยื่นเส้นตายไปเลย จะเอาอะไรก็เอา จากนั้นก็ปล่อยใน internet ให้คนเข้าไปดู เห็นมั๊ยว่าใช้คนกับตังค์แค่นิดเดียวเอง ผมเชื่อว่าผลที่จะได้รับ มีอยู่ 2 ทาง คือ 1. คนไทยทั้งประเทศต้องออกมาปกป้องชีวิตเจ้าหมีน้อย คนทั้งประเทศต้องออกมากดดันรัฐบาลทำตามข้อเรียกร้อง นอกจากนี้ประเทศต่างๆ โดยเฉพาะมหาอำนาจจีน ต้องออกมากดดันรัฐบาลไทยให้ทำตามข้อเรียกร้องอย่างแน่นอน ยังงี้สำเร็จได้ภายในไม่กี่วัน ไม่ต้องเสียเลือดเนื้อ ประเทศชาติก็ไม่ช้ำ 2. หากผลการปฏิบัติไม่เป็นตามข้อ 1. ผมว่าทั้งผมและไอ้ชุดปฏิบัติการพิเศษ 10 คนนั่น คงโดนคนทั้งโลก สหบาทาแน่ๆ แล้วคุณล่ะ คิดว่าผลจะออกมาเป็นยังไง !!! แต่ผมขอสงวนลิขสิทธิ์นะ ห้ามทุกสีเอาแผนของผมไปใช้โดยเด็ดขาด... เดี๋ยวหมีจะซวย...
ปล. อย่าเอาประเทศไทยไปเป็นตัวประกันอีกนะ ขอร้องล่ะ
